Küfrün Hayatımızdaki Yeri

Küfrün kelime anlamı ”sövmek ,incitmek ve kaba söz söylemek”  dini literatürde ise “verilen nimetlere nankörlük ile karşılık vermek, Allah’ın verdiği bütün nimetlere karşılık şükretmemek” anlamlarına gelir.

Küfür eskiden beri toplumumuzca hiç hoş karşılanmayan ve çok ayıplanan bir durumdur. Özellikle gençlerde kişinin bulunduğu ortamdaki arkadaşlarından aldığı destek, duyduğu güven bu tür eylemeleri toplum içinde dahi yapmaktan çekindirmiyor ve utandırmıyor. Aksine  bundan büyük bir haz duyulmasını sağlıyor. Arkadaş ortamında küfürlü konuşmak kişinin arkadaşlarına kendisini kabullendirmesini “bende buradayım” demesini sağlıyor. Arkadaş ortamında küfür etmek bir hüner sayılıyor, tıpkı cahiliye döneminde ki gibi ; kim daha güzel küfür ediyorsa ona daha çok değer veriliyor ,onun sözleri daha çok kâle alınıyor. Bu tür olaylar çevremizde de sıklıkla yaşanıyor. Peygamber  efendimiz bu hususta şöyle buyuruyor:” Müslümanların birbirine sövüşmesi Allah’a isyandır. [1]”zaten sövmekte topluma, düzene, edebe, hayâya peygambere ve yüce Allah’a bir isyan değil midir?

Küfür insana toplumun gözünde acizlik, terbiyesizlik, görgüsüzlük, kabalık vs. kötü izlenimler kazandırdığı gibi Allah ve resulünün gözünde de bir kayboluş yaşatmaktadır. Peygamber efendimiz diğer bir hadislerinde “ Müslümanın küfür etmesi, kendini öldürmesi gibidir[2]” buyuruyor. Bu hadisteki ölümden kasıt fani ölüm olmasa bile manevi bir ölüm söz konusudur; çünkü Allah’ı zikretmek insanı ne kadar yüceltiyorsa, küfür etmekte bir bakıma şeytanı zikir etmek; Allah’ın değil de şeytanın isteklerini yerine getirmek olduğu için bunun sonucunda da manevi bir ölümü meydana getirmek demektir. Yine bu hususta peygamber efendimiz “iki Müslüman arasında ,Allahtan manevi bir perde vardır. Biri diğerine kötü söz söylediğinde bu perdeyi yırtmış olur.[3]” buyurmaktadır. bu tür eylemlerle “şeytanlaşmış insanlar “ zümresine dahil olmaktan yüce Allah hepimizi muhafaza eylesin. Küfür etmenin dehşetine dikkat çekmek için efendimiz “küfürbazlar, kıyamet gününde şefaat edemezler ve şahitlikleri kabul olunmaz.[4] “ buyuruyor.

Rabbimiz kötü söz söylemeyi, şeytanın uşağı olmayı ,sövmek gibi şer’i bir eylemi cümlemizden ırak eylesin. Kendisinin rızasını kazanan resulünün şefaatine nail olanlardan eylesin.

Selam ve dua ile …

Muhammed Safa ULUSOY

Muhammedsafaulusoy[at]hotmail.com

[1] et-Terğib vet-Terhib 3/466-2

[1] et-Terğib vet-Terhib 3/467-3

[1] et-Terğib vet-Terhib 3/467-5

[1] et-Terğib vet-Terhib 3/469-10